Eg elska dine blåe augo Din lått og ein fager smil Det var vel kjærleik Utan tvil Heilt til Din mislykka freistnad å laga eit objekt av int
Måsar
Me skulle draga på ei strand Lesa høgt frå bøker saman Læra deg å plystra Dansa saman Medan måsar skrik og tek Noko løynleg frå meg Eg trudde det var Berre ost Men dei stal deg
31 juni
min översättning av sången:
Kan inte vara tilsammans för alltid,
Kan inte vara tilsammans för alltid,
För kärlek brinner inte evigt.
Säg mig, varför älskar vi varandra,
Säg mig, värför älskar vi varandra,
Räknar dagarna medan våra hjärtan
Brister.
Alltid väntar vi på kärlek,
Som om det är ett mirakel,
Den enda kärleken är ett
Mirakel,
Även om den måste brinna ihjäl.
Säg mig, hur fick vi veta,
Att du är min och jag är din
Kärlek och öde.
Säg mig, hur länge har vi vandrat,
Bland förlorade glömda världar,
För att kunna hitta varandra.
Vad om ödet kommer att skilja oss åt,
Under stjärnornas ljus vid jordens ände.
Så många som har förlorat varandra
I vårat universum
Och det att finna igen, finna kärlek igen,
Är alltid omöjligt.
Trots det letar jag etter dig,
Igen och igen, genom världen,
Letar jag efter dig bland andra världar,
Dimensioner och århundraden.
Kan inte vara tilsammans för alltid,
Kan inte vara tilsammans för alltid,
För kärlek brinner inte evigt.
Säg mig, varför älskar vi varandra,
Säg mig, värför älskar vi varandra,
Räknar dagarna medan våra hjärtan
Brister.
Alltid väntar vi på kärlek,
Som om det är ett mirakel,
Den enda kärleken är ett
Mirakel,
Även om den måste brinna ihjäl
Säg mig, hur får vi veta,
Att du är min och jag är din
Kärlek och öde.
Desember
Kvart år gler eg meg til den 1. desember, for då kan eg taka ein liten pustepause frå mine hektiske eksamensførebuingar og pynta til jol her i leilegheita. Levande ljos og ein kopp med rykande gløgg i handa er noko eg verkeleg treng til å overleva tre skriftlege eksamenar utan å verta eit nervevrak.
I mellomtida byrja eg å skriva jolekort til familien og venane mine. Diverre klara eg ikkje å finna ei løysing på korleis ein kan finna tid til alt når ein ikkje har ho, og difor er det særleg viktig for meg å dukka fram på slutten av året med jolekorta mine og seia «Sorry, det har vore so travelt at eg ikkje hadde tid til noko som helst, men uansett, tenkjer eg på dokker». Det går sikkert greitt.
Det er det fyrste året utan adventskalender. Har eg vorte ei eldgamal dame utan interesse for slike saker eller åt eg altfor mykje sjokolade i det siste? Advent of Code 2017 har redda dagen. Av alle dei programmeringsspråka eg kunne, valde eg å løysa dei to fyrste problema med Scheme og Racket, båe er hovuddialektane til Lisp. Sidan det vert 25 oppgåver å løysa, tykkjest eg at det er lurt å byta programmeringsspråk, det skulle jo vera ganske keisamt å skriva alt i Java eller Python.
Eg har eit klart bilete av kva som må til for at min desember skal vera perfekt og sjølvsagt tenkjer eg mykje på mat. Tradisjonelle jolerettar frå ulike land er noko eg gler meg veldig til. I år vert det Janssons frestelse, Olivier salad, Julskinka, sur- og sennepssild, rotmos, lutefisk og mykje meir. Den store draumen min er å kjøpa fleire pakkar med pinnekjøt og eta det kvar veke, men eg er ikkje vorte galen enno.
I’ll be waiting
Aurora Borealis
For en travel, men fin uke vi nå har lagt bak oss. Ingen ord kan beskrive hvor glad og stolt jeg er av å være med i OSI Dans Ballett, det har vært en veldig morsom semester, jeg har blitt kjent med mange fantastiske mennesker som er like glad i ballett som jeg er.
Nå var det på tide å brette sammen dansedrakten min og legge den bort bakerst i skapet, der skal den ligge helt frem til slutten av vinteren. Selv om jeg gleder meg som et lite barn til våren kommer igen, så vet jeg også at det er flere av oss som skal forlate Norge, og dette gjør meg utrolig trist.
Du er eit kjærleiksdikt eg skreiv i natt
Du er eit kjærleiksdikt eg skreiv i natt, Du er ein snap eg aldri hadde tatt, Vegvisaran, når eg ikkje finn min veg, Forsvinn du aldri? Du står rett føre meg Du er ei pensumbok og vegen min til skole, Du er eit smil, ei melding og min raude kjole, Du er ein båt i Oslo hamn, som kastar anker, Eit menneske eg alltid har i mine tankar.
Supernova
Når alt vert borte og du gløymer meg, Når Supernova tek ditt hjartans ljos frå deg, Frå eld og oske skal du plutseleg stiga opp, Og gje meg det eg ikkje har - eit glimt av håp.
Stranger Things 2
Sjølv om det kan høyrast litt merkeleg ut, kjem eg ikkje i hug dei fleste hendingane i den fyrste sesongen av Stranger Things. Men det var to ting eg var sikker på. Det eine var at eg faktisk lika tv-serien og såg fram til den andre sesongen med glede, og det andre var at brørne Mass og Ross Duffer har klara å skapa noko heilt unikt med å frakta oss attende til 80-talet, den store tida til hockeysveis, arkadespel og Farrah Fawcett spray. Ja, hårsprayen er noko som eksisterte i USA på den tida.
Eg har korkje tid eller lyst til å skriva ein lang spoiler som dekkjer den heile andre sesongen, attåt vil eg ikkje få nokon «hatarar», som ikkje klarar å taka det roleg når dei les spoilerar.
Før eg legg frå meg laptopen, vil eg berre nemna ein bitte liten ting om karakteren hans Joe Keery som har fått den mest positive karakterutviklinga eg nokosinne har sett. Ein treng ikkje å vera med i ein av desse keisame Marvel-filmane for å verta ein helt, det er vel nok å hjelpa ein haug med born å kjempa mot nokre dritskumle hundar. Kven i all verda treng Marvel når me har Steve Harrington?
Mitt gråe hår
Mitt gråe hår Er nesten like grått Som yndlingsgenseren min Men ingenting kan vera Like grått Som eg har vorte Utan deg